ببخشـــــید
به تـــــو اون شـــب یه حـــرف اتــــــفاقی
زدم بـــــــــازم شکســـت برگ اقـــــــاقی
شـــــاید روح ودلِ تـــــــــو مثـــــل بــــرگن
شـــــاید حـــرفـــای مـــن گاهــی تـگرگن
اگــــه بــــــــرگا بـــــــــرنـــجن از تگـــــرگا
تـــــو بـــاغـــــــا زود میـــاد پاییــز مـــــرگا
نـــوشــتی نـــــــــامـــه تـــــــــو آخــــرینه
نــمی خواد چشـــمِ تــــو مــــن رو ببینه
نـــوشــتی اون روزای خــــوب گـذشــتن
نـــوشــتی رفتـــن امّـــــــا بـــــرنگشــتن
زدی رو عــــاشــــقیمون مـــــهر بــــاطل
ولـــــی حــافظ میـــگه افـــتاده مشـــکل
حـــالا من می نویســم بـــه تــو ساقی
بـــــه تــــو ای رنـــگ بـــرگـــای اقـــاقی
تـــــــمام آدمـــــــــا کــــه رنـــــگارنــــگن
چــه زشــتن چــه بــدند و چــه قشنگن
اگـــــه دنــــــــــیا رو هــــم پیشـم بیارن
بــــگن جــــز مــن کسـی رودوس ندارن
اگــــه هــرچـــی ســتاره هــس بچینن
منـــو هــرجـــوری که خواســــتم ببینن
بـــه جــای خــواستن چند روزی فرصت
بـــه جــای گـــفتن پــاسـخ بــه دعــوت
مــی شینم پـــــای حــــرفــای طلائیت
هـــمون حــــــــرفــــای روز آشــنائـــیت
هـــمون حــرفـــا که قفـلا رو شکستن
مـث شـــبنم رو قــــلب مــن نشستن
کسی رو که شبی بوســـــیده باشی
مــــگه می شه ازش رنـــجیده باشی
تــــــو تنــــــها انتـــــــخاب عــــاشقونه
بـــــــــرای زنــــــدگی تنــــــها بــــهونه
صـــدات رنـــگ شـــقایق رنگ بـــارون
فقط می‌رنجی از مــــن خیــلی آسون
مـــجازات دل مــــن دســت رد نیــس
آخــــه بــــودن با گلـــها رو بـلد نیــس
بــــگو بـــازم می‌شی مــثل همیشه
نــــگو سـخته، نــــگو دیـــگه نمیشـه
بـــــکش خـــط روی متـــن زردنــامـــه
بـــــذار بــازم بــــدیـم راهـــــو ادامـــه
نــــگاتـــــــو بــه همـه دنــــیا نمی‌دم
تــــو دنــــیا هم نـــگاتو جـــا نمی دم
قســــــم به هرچی بـــارون شــدیده
بـــه هـــرچــی بـی پـــناه و نــاامـیده
تــــو کــه قـلبت مـــث بــــرفـا سفیده
نــــــرنــج از مـــن آخـــه از تــو بــعیده
نــوشتن همچی کار سـاده‌ای نیــس
دلــــم امّــــــــا دل آمـــــاده ای نیــس
خــــلاصه تـــا زمــونی که تو هستی
نمی‌دم دســـتمو هـــرگـز به دستی
دیــگه اشکام توی چشمم درخشید
دُوسِت دارم نرنج از من ببخشـــــــید
مــــــــــرور
فـــرصت خـوبیه شب، کـه بشینیم دعــا کــنیم
نـــــــیازا و نــــــــذرای نـــــــداده رو ادا کـــــنیم
هــــرچـی کـردیم و نکـردیم بنویسیمش یه جا
سه چهار روز دیگــه، یـه بـــار بهش نگـا کـنیم
دلامــــــون بــدجــور اسـیرِ عـصر آهـنی شــدن
واســه زخــم ایــن غــریبی طلب شــفا کــنیم
آخه کی فکرش و می‌کرد مائی که باهم بودیم
تــو روزای بی کسی دست همو رهــــا کــنیم
غــصّه‌های خــــیلیا ســـر می‌کشه به آسمون
دو ســه تــا درد و که شـــاید بـتونیم دوا کـنیم
مـا از اون دو بیتِ سعدی که بلد بودیم یه عمر
چی می دونیم به جـز ایـنکه کمی ادّعــا کنیم
مــــهربونی هـــــمیشه نــمی مونه، امــــــانته
نکــــــنه تـــو حــفظ ایــن امــــانتا خـــطا کــنیم
پــــائیز از راه برسه غـنچه‌ها سردشون میشه
گلدونا رو دیــگه کم کم تــو خــونه صــدا کــنیم
چی بودیم، چی کردیم و فـردا چی باید بکنیم
فکــــــری‌ام بــــرای جـــبران گــذشته ها کـنیم
بـــدی‌ها رو بســپریم دست فـرامـوشی و بعد
مثِ یـه قـاضی خوب، خـــوبیا رو جــــدا کــنیم
بـــذاریـــم هــمه شـبا خـــواب شقایق بـبینن
هـــمه ایــن کــارا رو بــاید مــن و شـما کــنیم
دنیامون میشه بهشت‌و ما همه فرشته‌ایم
اگــه بــه تــــمام این قــافیه ها، وفـــا کنیم
نظرات شما عزیزان:
|
منوی اصلی
تبادل لینک هوشمند 
نویسنده: 
